Wandelen tussen sawah's, bergen, water, mensen, etc

Ho, de auto moet stoppen! bij dorpje Salu. Weggetje wordt opnieuw aangelegd en hier kunnen we er niet verder. Dus stappen we uit, met guide Budi, met rugzakken, flessen water. Onze driver Sambo gaat terug met de auto. Wij lopen door, het veld in, op kinderen af, honderden, in rood-wit uniformpje, een school. We worden uitbundig verwelkomd en delen vele high-fives uit. Dan door over de dijkjes, zo'n 30 cm breed, tussen de sawahs rijstvelden. Zulke prachtige vergezichten, duizend kleuren groen ( water aanwezig) in de minipoldertjes en geel (waar rijst geoogst is en gedroogd wordt, of grijs van het slib. Leuk zoekplaatje: grijze buffels in het grijze slib. Aan een touw door de neus maar verder mogen ze luieren. Overal mensen aan het werk in de velden, druk met planten, oogsten, drogen, poldertjes onder water zetten of droogmaken. In de natte sawah worden ook vissen geteeld, met een kuiltje midden in het veld waar ze naartoe kunnen bij watergebrek. 

Gerda krijgt les in het snijden van rijst en bundeltjes maken om te drogen. Een hele kunst met een apart scherp mesje.

We lopen langs riviertjes, door (bamboe)bossen, berg op, heuvel af, zon en schaduw, regenbui - daarna tijdelijk koel maar vervolgens nog heter door alle waterdamp. Langs Sarumbu Waterfalls maar die maken nu in droge seizoen niet veel vertoon. Door dorpjes en nederzettingen. Overal tongkonans met alangs rijstschuren, hoog, op palen van bamboe,waarop men zit, in de schaduw, op een matje.

Werkelijk overal is het adembenemend mooi! Wij lopen door een paradijs, dat we dit mee mogen maken is echt een voorrecht. Het is niet mogelijk om alles te vertellen als zich per minuut nieuwe indrukken aandienen. Budi biecht ons nog op dat hij alleen gidst met jonge mensen, hij is een loper - hij loopt op blote voeten hier!- , had niet begrepen uit eerste mailwisseling dat we al zo oud waren. Maar we vielen hem niets tegen.

We passeren weer een schooltje, hier, in de middag, krijgen kinderen les in het spel op de bamboefluit. Dit is nodig voor bij de ceremonies van begraven etc. Men besluit ons geïmproviseerd voor te spelen maar het wordt meer een optreden van de drie teachers. Via Rabang arriveren we uiteindelijk in Kalinungang. Dit is een prachtige nederzetting van een tongkonan, een huis, zes alangs. We worden geïnstalleerd in een alang, waar men ons koffie en thee en koekjes serveert. Hier, in de stilte te midden van bergen en rijstvelden gaan wij logeren!