Slapen in een tongkonan

De heer des huizes, naam even vergeten, trekt vnl op met de twee zoontjes waarvan de oudste de eerste klas van primary school bezoekt, waar vader erg trots op is. Moeder verblijft met baby in bijgebouwen. En oudere zus woont in, zij is ziek en zien we nauwelijks, aan andere zus, Julia, zorgt voor ons. Hoewel. mr kookt het eten. Er is ook nog een oude vader. Tientallen keren horen we dat hij 87 is. Moeder is dood, zij ligt gezellig in het graf even verderop naast de huizen. Communicatie gaat niet vlot, mr. spreekt tien/twintig woorden Engels, de rest geen. Budi vertrekt.

Als het hard gaat regenen worden we naar de tongkonan gedirigeerd . We gaan trapje op. Het is een soort schip, met middenstukje en voor en achter een kamertje. Wij krijgen de voorkamer, met een matrasje op de grond. Even rusten. Tegen zessen worden we gehaald voor het eten. Dit blijkt te zijn met mr., de jongetjes en Julia. De rest zien we niet. We krijgen torajaanse specialiteit, groente met kip en kokos in een bamboepijp gestoomd? Boven vuurtje. Wel lekker. Hierna gaat pa met jongens naar boven, study, we horen ze rijtjes opdreunen. Als dat stopt gaan we ook de trap op, 8 uur maar we willen slapen. Wassen en tandenpoetsen in het hokje achter op het erf slaan we maar over. Dan blijkt dat pa en jongens boven in het middenkamertje slapen,   Met z'n drieën in een sarong op de grond. Gezellig!

Voor het eerst in Indonesië zijn we op een plek waar de nacht doodstil is. Ik slaap als een roos, Gerda kan slaap slecht vatten.

Kwart voor zes staat de familie op, daarna wij. Nu naar het washok! Koud bronwater met bakje over je heen gooien, dit doen we spaarzaam. We blijken te ontbijten in de alang. Met gekookte cassave, wat smaakt als droge aardappels, bah. Spoelen met veel thee en koffie. Een nieuwe dag.