verder in zuid-toraja

Na ontbijt nog een hele show van opa. Eindeloze verhalen waarvan wij alleen begrijpen: Soekarno, Hatta, proklamasi, Wilhelmina, Soeharto, polisi. Daarna verdwijnt hij en komt terug in politie uniform. Dan weer af en terug in vol ornaat traditioneel. En nog eens, en maar praten. Julia ligt in een deuk.
Na aankomst Budi gaan wij weer lopen. Niet zo ver deze keer. Wel een operatie om met de auto weg te komen want er blijkt een pasar markt te zijn op het smalle weggetje. Dwars er door, alles aan de kant. Dan nog een serieuze zaak. Een boom waarin men de overleden pasgeboren babies plaatst, in een uitgehakt gat. Doel is dat de sapstroom van de boom het helpt op de reis. Ik vind het een heftige plek. Hierna nog een begraafkwestie. Hoge adel wordt na de ceremonie geplaatst in gaten uitgehakt hoog in de rotswand. Arbeiders hebben een dagtaak aan het hakken, we zien ze bezig. Ook komt een familie, waarschijnlijk over uit Jakarta, eer bewijzen met offers aan een familielid. Wij lopen daar dan gewoon tussendoor, maakt niets uit. Hoog in rots is ook een galerij met poppen die de overledenen uitbeelden. Heel bijzonder allemaal en indrukwekkender dan het op foto's lijkt. Maar, nu hebben we genoeg van de doden hier, wij willen natuur en levende mensen!