BIRA, terugblik

Vrijdagmiddag. We lopen langs het strand naar een rustige zwemplek verderop. Tij is nog vrij hoog, we moeten waden langs rotskust om strandje te bereiken. Heerlijk zwemmen. Kort voor zonsondergang terug, nu bij lager tij. We gaan een Bintang (Ind. bier) drinken op terras hoog boven het strand. Veel te zien, mensen, bootjes. Een groepje vrouwen, in lange jurken en met sarong geknoopt om het hoofd (niet moslim) drentelt wat rond. Een paar jongeren komen er bij. Dan loopt de hele groep het water in, kaarsrechtop. Ze sjouwen iets mee. Wat gebeurt hier? Rituelen? Vanaf onze hoge plek kijken we er op. Er wordt een soort net ontrold., zo'n 15 meter lang. Men loopt geconcentreerd, 4 op elk eind,2 in het midden. Opeens lopen de uiteinden naar elkaar toe. Een vrouw vanaf het strand loopt nu de zee in met een bak. Men is aan het vissen! En opnieuw en wéér. Het is donker, de vrouw aan de kant ontsteekt een fakkel. Wij bestellen eten en als we hierna naar huis lopen over het strand zien we groep nóg bezig. Wat een moed voor een paar vissen.


Veel belevenissen, te veel om alles te delen. Naar dorp Bira verderop gelopen (verder van kust), nog meer ikat-weefsters, ontmoetingen, gesprekken met handen en voeten. Genieten van strand en zee. Ook hier weer een bijzondere tijd. Nu vertrekken we weer. Afscheid van onze tuin en de twee lieve dames die ons, als enige gasten in het hotel!, verzorgden en bloemen brachten. We reizen in een zwarte auto, Toyota Avanza, dat is vrijwel enige soort hier. We hebben zwarte ramen, staat heel sjiek, Jef jij zou het prachtig vinden! maar we zien daardoor minder van de wereld buiten. Nou ja. Op naar Makassar voor laatste stukje van de reis.