Jarig
14 september 2014 - Makassar, Indonesië
Lieve mensen, bedankt voor al jullie berichten! We reageren niet p.p. hoor, dan komen we helemaal niet meer aan activiteiten toe.
Wij vonden het druk in Makassar, nou we hadden de zaterdagavond nog niet meegemaakt! Nou wonen wij ook pal aan het flaneercentrum. Duizenden mensen, lopende, onafzienbare rijen stapvoets rijdende auto's en zoveel scooters als je nog nooit gezien hebt. Overal muziek, gedoe, glitter: een herrie. Dan nog gezellig om de zoveel tijd aan alle kanten oproep tot gebed op orkaansterkte. De moslims beginnen elke dag 4.30 uur!
Van alle Makassaren staart de meerderheid mij z'n, stoot elkaar aan, ongeveer een kwart roept Hello Mister en dan nog een flink deel ervan wil met me op de foto. Ik ben inmiddels helemaal geroutineerd in vriendelijk knikken en groeten, lijk de koning wel. Snap het niet, zal toch wel vaker een witharige reus hier geweest zijn. Het was gisteravond in de massa echt niet mee uit te houden.
Vanmorgen zijn we door het ochtendgebed heen geslapen, dat went kennelijk. Nu was er 6.00 start van een groot feest voor 75 jaar bestaan ziekenhuis. Let wel, pal onder ons! Fanfare, we hebben het maar beschouwde als een verjaardags-ode. We zijn nu wel lekker vroeg op.
kortom, voor je rust ga je niet naar Makassar. Maar erg leuk is het wel.
Selamat Ulang Tahun. Probeer straks te bellen. Het is nu bijna je geboortetijd. Nou feest genoeg begrijp ik.
Wat een verschil bij vroeger. Ondanks alle drukte wens ik jullie een goede dag en een goed nieuw levensjaar waarin je
met plezier op deze reis terug kijkt.
Met een verjaardags zoen van je moeder.
Na een paar dagen Schier lees ik jullie verhalen. Allereerst: een heel fijne verjaardag. Misschien vieren met een lekkere saté, ikan of gade gade? Met je verhaal Peter breng je mij natuurlijk ook weer terug naar mijn laatste reis naar Indonesië waar ik in Bogor het Rode Kruis Ziekenhuis, direct aan de plantentuin. bezocht omdat ik daar geboren ben. Daarnaast natuurlijk ook alle andere plekken op Java bezocht waar we gewoond hebben.
Wat voor mij o.a. belangrijk is geweest is dat Bogor, mijn geboorteplaats, geen abstract begrip meer is. En het Hello mister!, how many children do you have? What religion do you have etc. komt ook weer terug. Geen last van de warmte? Heb het goed daar samen.
Liefs,
Anne Marij
van harte gefeliciteerd en een dikke zoen uit Agelo.
ben zo langzamerhand ook benieuwd hoe het ons Gerda vergaat. Veel plezier. groet, Nettie
liefs voor jullie beiden van Janneke