Naar Tana Beru

Het verhaal is dit: in Bira wonen schippers die geen schepen kunnen bouwen, in Beru wonen schepenbouwers die niet kunnen varen. Wij gaan de schepen bouw bekijken in Tana Beru, 18 km verderop aan de kust. We doen dit niet over de weg maar helemaal in stijl met een bootje. Met een schipper die dan weliswaar niet uit Bira komt maar uit Liukang, het eiland hier tegenover. 

Door het water lopen we naar het bootje dat voor ons klaar ligt en hijsen ons aan boord. Een prachtige tocht over de rustige zee. We zien rotsen, bomen, planten, stranden en bootjes van vissers of snorkelaars. De haven van Tana Beru komt in zicht, we stappen weer de zee in. Schipper blijft aan boord, Anjas gaat mee. Het eerste schip bekijken we uitgebreid van buiten en van binnen. Zo'n 25 m lang en 7 m breed. Heel mooi gebouwd, alles van hout. Ik herken elementen van de bouw van houten botters in Nederland. Bij ons is dit onbetaalbaar, volgens Anjas kost dit schip de opdrachtgever ong. ( omgerekend) 30.000,- euro. Geen wonder dat ze worden besteld voor charter in Middelandse Zee, Caribisch gebied e.d. Werkelijk het hele dorp bouwt schepen, we zien er tientallen, van klein tot groot, op een smalle strook tussen de zee en de huizen, een lang lint. Na een opmerking over kinderarbeid leren we dat dit een vak is dat van vader op zoon over gaat. Geen school voor deze kinderen, wel een toekomst. We gaan weer aan boord en varen terug over een nu woelige zee. Alweer een bijzondere belevenis. We voelen ons nu helemaal thuis hier. Bij aankomst in onze hoteltuin stelt eigenaresse voor te verhuizen naar kamer verderop, vanwege geluidsoverlast. Is klasse hoger, hoeven we niet te betalen. Nu zitten we nog 3 dagen in een balzaal, met badkamer met bad. Ook leuk.